Jaren levenservaring

Ik ben een jongeman van 49 jaar en vader van 2 prachtige zonen. Vijf jaar geleden stond mijn leven helemaal op zijn kop, gepaard met een reeks van medische klachten.

Hoofd-, nek- en rugpijnen, oorsuizen, evenwichts- en slaapproblemen, vergeetachtigheid, … allemaal klachten die maandenlang, al dan niet afwisselend aanhielden. Na ontelbare bezoeken aan specialisten zonder enig resultaat, kwam de vraag: ‘Heb je stress?’ quasi altijd naar boven.

Tja, … ik ben een harde werker, leg de lat zoals iedere perfectionist kilometershoog. De grens tussen vrije tijd en werk, werd altijd maar vager. Tot ik in 2018 zoals iedere ochtend voorheen me uit bed lichtte en alles blank werd. Ik was fysiek en mentaal op. Dat was de start van 5 maanden zeldzame ups en veel te veel downs. De functie waar ik jaren naar uitkeek, kwam vrij en ik ging vastberaden terug aan het werk. Veel te vroeg, zo bleek, want door het mislopen van de jobopportuniteit crashte ik 1 jaar later, nog harder dan voorheen.

Ik stond weer bij 0, moest weer hulp zoeken en vragen en geraakte er niet wijs uit wat de juiste hulp was. Bij de arts sloeg de boodschap in als een bom: “Geert, jij hebt het te ver laten komen, nu zit je met een burn-out!” Geen energie, een laag zelfbeeld, niets meer kunnen verdragen, kort zijn tegen geliefden en nog zoveel andere dingen.

Nood aan rust! Ik ben beginnen wandelen en vond herbronning in de natuur. Ik ging naar een psycholoog, maar dat gaf me niet de boost om mijn burn-out te overwinnen. Ik duwde mijn neus in de boeken en leerde gaandeweg meer over burn-outs en bore-outs, die – je gelooft het of niet – veel overeenkomstige kenmerken hebben. Ik geraakte zo geboeid hierdoor, dat ik meer wou weten en leren. Mijn eerste coaching cursus was meteen een eye-opener. Ik kon eindelijk aan de slag met mezelf!

Een 3^de burn-out laat ik nooit meer toe in mijn leven. Dat ik quasi geen fysieke klachten meer heb, is voor mij het bewijs dat ik de juiste weg ingeslagen heb. Ik slaap meestal goed, ik voel me goed op het werk, ik slaag er in ‘mijn grenzen’ af te bakenen zonder dat anderen daar last van hebben. (Kwestie van goede afspraken maken en uitleggen waarom je iets op een andere manier doet dan voorheen.) En met de nieuwe regeling inzake taken en werkverdeling zit het professioneel ook weer op het goede spoor.

Ik heb geleerd naar mezelf te luisteren, want met mijn te hoge factor ‘ten dienste staan van’, loop je dat risico wel. Ik geloof nu dat ik anderen niet tekortdoe omdat ik mezelf op de eerste plaats zet. Dubbel resultaat denk ik zo. En finaal, wat iedereen wel weet, maar wat je moet durven in praktijk brengen: iedereen moet kunnen doen wat hij of zij graag en goed doet.

Tijdens de opleiding en coachingsessies daarbuiten, kwam mijn eigen coachingtalent meer en meer aan het oppervlak. Inzichten bieden, lichaamstaal en woordgebruik analyseren, om zo te begeleiden naar een nieuwe richting in hun leven. Ik heb eindelijk de rust die ik wou en het geluk om van mijn persoonlijke groei een beroep te maken.

Gaan we samen aan de slag?

Groet Geert